هندیها بهدنبال شکار معادن زغالسنگ در جهان
معدن و توسعه: شرکتهای فولادسازی و شرکتهای زغالسنگ در سرتاسر هند در کمین شکار و خرید پروژههای زغالسنگ در جهان هستند.
به گزارش متال بولتن، ماه گذشته شرکت اینترنشنال کولد ونچرز متشکل از شرکتهای سیل (Steel Authority India)، کول ایندیا (CIL)، شرکت فولاد دولتی ایسپات، نیروگاه NTPC، گروه معدنی NMBC (تحت کنترل دولت) اعلام کرد که علاقمند به خرید پروژه Aquila Resources washpool در کوئینزلند است.
گروه معدنی NMDC نیز همواره گزارش کرده که در حال مذاکره با روسها و موزامبیک برای خرید معادنی در این کشورها است. شرکت فولاد تاتا نیز هدف آن سرمایهگذاری در آفریقایجنوبی است، در حالیکه شرکت فولاد ایسار بهدنبال خرید معادنی در آفریقا است.
افزایش تقاضا
در آینده تقاضای زغال ککشوی هند بالا خواهد رفت. با توجه به اینکه تخمین زده میشود در پنج سال آینده تولید کشور 50 درصد افزایش پیدا کرده و با تقاضا متعادل شود، نیاز سومین قدرت بزرگ اقتصادی آسیا تا سال 2016 به 83 میلیون تن زغال ککشوی سخت خواهد رسید که 70 درصد بیشتر از 49 میلیون تن در سال 2011 است.
هند در گذشته همیشه نیازمند به واردات زغال ککشو از خارج بوده، چون محصول داخلی سولفور خاکستر بالا دارد و از بهرهوری کوره بلند کم میکند و از 49 میلیون تن در سال 2011، حدودا 31 میلیون تن آن وارداتی بوده است.
به گزارش متال بولتن، پیشبینی میشود که تا سال 2016 واردات هند بیش از 72 درصد مصرف زغال ککشوی سخت را به خود اختصاص خواهد داد.
در این گزارش آمده که استرالیا با داشتن بهترین نوع زغال ککشو در جهان بزرگترین صادرکننده دریایی این محصول و 80 درصد واردات زغال ککشوی هند از این کشور است.
طبق نظر یک تحلیلگر هندی که خریداران زغال ککشو میخواهند از میزان ریسک خود کم کنند، چون زمانیکه سیل کوئینزلند را درهم کوبید آنها گزینه دیگری برای واردات نداشتند و فاصله این کشور نیز با استرالیا زیاد بود تا نیاز خود را تامین کند، اگرچه ژاپن از نظر تاریخی مقصد اصلی زغال ککشوی استرالیا است.
این کشور در سال 2011 حدود 37 میلیون تن واردات داشته و هند بسیار به زغال استرالیا وابسته است. بیش از 80 درصد چدن تولیدی در هند از زغال ککشوی سخت استرالیا است که بالاتر از 72 درصد تایوان و 53 درصد ژاپن است.
وابستگی هند به استرالیا، تزلزل اقتصادی و افزایش هزینههای مواد اولیه خریداران هندی را بیشتر وارد صحنه کرده است. تاتا استیل میگوید: نوسانات قیمتهای مواد اولیه پس از بحران مالی در جهان از میزان سوددهی شرکتهای فولادسازی کم کرده است. امروزه صاحبان صنایع به دلیل مشکلات تامین مواد اولیه و نوسان هزینههای تولید میخواهند کل زنجیره ارزشی یعنی از معدن تا مواد اولیه را در اختیار داشته باشند و این روندی است که بدون شک ادامه خواهد داشت.
تمایل به سرمایهگذاری
تاتا استیل علاقمند به سرمایهگذاری در بخش زغال ککشو در همه جای جهان است، به شرط آنکه این پروژه سرمایهگذاری اقتصادی باشد. این فولادساز هندی میخواهد معادن بکر را خریده و آن را استخراج کند.
تاتا اضافه میکند ما نمیخواهیم بلافاصله پول زیادی در این پروژهها سرمایهگذاری کنیم، اما روابط با تولیدکنندگان زغال ککشوی استرالیا ادامه خواهد داشت.
در حقیقت حتی اگر فولادسازان هندی بهطور جدی نگاهی به معادن در هر کجای جهان داشته باشند، استرالیا همچنان بزرگترین تامینکننده زغال ککشوی هند خواهد بود. این نه تنها به این دلیل است که عرضه مواد اولیه کیفی استرالیا مستمر است، بلکه چون پروژههای جدید زغالشویی که در کشورهای چدن موزامبیک قرار دارند، هنوز در مراحل اولیه استخراج هستند.
مشخص نیست که در استرالیا چه اتفاقی میافتد، پروژههای جدیدی وجود دارد، اما هیچکس نمیداند که چه میزان زغال از آن، مانند اندونزی استخراج خواهد شد، اگرچه اندونزی بزرگترین صادرکننده زغال حرارتی در جهان است، فقط 6 میلیون تن در سال زغال ککشو تولید میکند.
حرکت بهسوی موزامبیک
خرید معادن زغال کک در استرالیا بسیار مشکل و قیمتهای آن بسیار بالا است. کارخانههای فولادسازی و شرکتهای زغالسنگ به همین دلیل به معادن موجود در دیگر کشورها مانند موزامبیک که از نظر زغال ککشو غنی هستند و تمایل دارند تا تامین مواد اولیه خود را تضمین کنند.
موزامبیک مرکز تامین مواد اولیه بازارهای جهانی خواهد بود. در سالهای اخیر سرمایهگذاری هنگفتی در بخش پروژههای زغال ککشوی آن صورت پذیرفته است.
معدن Moatize شرکت واله در این کشور در ژوئیه سال گذشته به بهرهبرداری رسید و کل ظرفیت تولید آن سالانه 11 میلیون تن کک متالورژی و حرارتی است. پروژه Benga شرکت ریوتینتو که در آن تاتا استیل سهم دارد احتمالا 5/3 میلیون تن در سال زغال ککشو تولید کند. کشور موزامبیک که در سال جنوبشرقی آفریقا قرار دارد، نزدیکترین عرضهکننده به هند است.